Σκέψεις...

ΣΚΕΨΕΙΣ....

"Όλα όσα έπρεπε να μάθω για τη ζωή, τα έμαθα τελικά στο πρώτο μου σχολείο!

Nα πιστεύω στον εαυτό μου, να μοιράζομαι, να παίζω δίκαια, να βάζω τα πράγματα στη θέση τους, να μην πληγώνω τους άλλους, να ξεκουράζομαι όταν πρέπει, να καθαρίζω την ακαταστασία μου, να μην παίρνω αυτά που δεν μου ανήκουν, να παραδέχομαι τα λάθη μου, να βρίσκω γαλήνη στη φύση, να σέβομαι κάθε πλάσμα, όσο διαφορετικό κι αν είναι, να λέω συγνώμη με θάρρος, να πλένω τα χέρια μου πριν φάω, να μοιράζω το χρόνο μου σωστά, να διασκεδάζω χωρίς να τεμπελιάζω, να οργανώνω το χρόνο μου, να κάνω φιλίες, να υπερασπίζομαι τον εαυτό μου, να ξέρω πώς να περνάω το δρόμο και τα σταυροδρόμια που βγαίνουν μπροστά μου, να ελπίζω και να προσπαθώ, να γνωρίζω ότι κάθε ιστορία έχει τέλος, να χαμογελάω στις δυσκολίες, να αγαπάω.

Όλα αυτά που έμαθα στο πρώτο μου σχολείο, είναι όλα αυτά που χρειάζομαι για τη ζωή! Σκεφτείτε πόσο καλύτερος θα ήταν ο κόσμος, αν όλοι έβγαζαν τον πρώτο τους και καλύτερο εαυτό..."

Το παιχνίδι

«Αν θέλουμε τα παιδιά να μαθαίνουν με επιτυχία τώρα και στο μέλλον, θα πρέπει να τα μάθουμε να σκέφτονται για τους εαυτούς τους, να επιλύουν προβλήματα και να συνυπάρχουν με τους άλλους.

Αυτές οι ικανότητες κατακτώνται όταν τα παιδιά ενθαρρύνονται να εξερευνούν ενεργητικά το περιβάλλον, να επιλύουν πραγματικά προβλήματα που έχουν νόημα για αυτά και να συνεργάζονται με άλλους για την ολοκλήρωση εργασιών. Όλα αυτά τα παιδιά τα κάνουν όταν παίζουν»(Dodge Colker,1998)

«Ότι χρειάζεται η ψυχή ενός παιδιού είναι το φως του ήλιου, τα παιχνίδια, το καλό παράδειγμα και λίγη αγάπη».Φ. Ντοστογιέφσκυ – «Αδελφοί Καραμαζώφ»

Τα παιδιά είναι μια αστείρευτη πηγή έμπνευσης!
Τα “θετικά συναισθήματα” που έχουν, τα “θέλω” τους, τα “όνειρα” τους, η “χαρά”, ο “παθιασμένος τους ενθουσιασμός”, αποτελούν για όλους μας ένα κίνητρο και πρόκληση μαζί για ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ!